Het gebruik van ICT (Informatie & Communicatie Technologie) is de afgelopen jaren belachelijk hard toegenomen. Ik zeg 'belachelijk' vanwege twee redenen, die allebei een verschillende waarde van het woord beslaan. Belachelijk ten eerste vanwege de daadwerkelijk enorme groei in zo'n beetje alle facetten van de computerindustrie. De Rekenkracht verdubbelt volgens de wet van Moore iedere anderhalf jaar(1), en dat al vele jaren lang! Dat betekent dat in 15 jaar de rekenkracht met een factor 1024 is toegenomen! En vanaf dat punt gaat het echt hard. In 30 jaar is de Rekenkracht met een factor 1 miljard(!) toegenomen. Aan de andere kant is de ruimte waarin al die rekenkracht gehuisvest kan worden enorm afgenomen. Vergeleken bij een mobiele telefoon steekt de Eniac 1 (2) af als een abacus naast een grafische rekenmachine. Het apparaat kostte in 1946 500.000 dollar. En het ding woog 30.000 kilogram!. Probeer dat maar eens in je binnenzak mee te nemen. Ik heb altijd de neiging om te gaan lachen bij dat soort immense prestaties van vernuft.
Natuurlijk heeft iedere medaille een keerzijde. De vernieuwingen, die bergen potentie met zich mee brengen, zorgen ook voor grote problemen. Er zijn om te beginnen erg veel verschillende hardware standaarden op de markt, die niet allemaal evengoed samenwerken en hierover heen moet nog eens software worden geschreven die het allemaal bruikbaar maakt voor ons mensen. Een voormalig huisgenoot van me, één van de oprichters van 'BeSite'(3) en afgestudeerd Bedrijfskundig Informaticus heb ik onder het genot van damende boerenkool al eens horen beweren dat 80% van de computersystemen niet goed op elkaar aansluit.
Wel nu, dat is nogal een bewering en ik heb geen verdere data om deze te staven, maar met zo'n 10 jaar aan pc-interesse kan ik me er het nodige bij voorstellen! Linux, Unix, Mac, Windows Xp & Vista, BeOS, vele soorten programmeertalen en nog meer verschillende harde schijven, moederborden, processoren en RAM-geheugens. (Mocht dit je allemaal niets zeggen, hier is een pagina met wat basis begrippen over pc's). Eigenlijk niet iets om nu in een dijenkletsende stuip te trekken, maar toch...
Het moge duidelijk zijn dat, als de industrie zelf al bijna struikelt over de veelheid aan verschillende systemen en hun exponentiële groei, de gebruiker van goede huize moet komen. Helemáál als de pc steeds meer intrede doet in bijvoorbeeld de gezondheidszorg en zeer gevoelige informatie gaat bevatten. Hele teams moeten met hetzelfde programma werken, met vaak vele fijne en minder fijne kneepjes die ook het 'computeren' (wat, vanuit de engelse taal gezien een vreemd werkwoord is voor de bedoelde handeling) tot een vak apart maken. Natuurlijk groeien kinderen tegenwoordig van jongs af aan op met hun Rekenkrachtige kameraden, maar zelfs een jong iemand als ik (25) kan me de intrede van de eerste pc op de basisschool herinneren. En ik zat toen in groep 7! Zo summier als toen de aanwezigheid van de pc was in mijn leven, zo oneindig ondenkbaar lijkt deze zich nu te hebben genesteld in de westerse wereld. Dat geeft wat te denken voor de vele levenswijzen die achter de krengen moeten kruipen om de dagelijkse rapportage in te kloppen op het 'toetsenbord', een stuk machinerie dat in vele aspecten nog doet denken aan de aloude 'typmasjien', zei het dat het karakteristieke geratel is vervangen door doffe plastieken geluiden, uit een tot oprolbaar exemplaar te vermaken ding.
Ik denk dat we absoluut niet moeten verzaken om de opmars van de PC te herkennen in de ouderenzorg. Ik acht het ondenkbaar dat binnen vijf jaar de PC, of een aanverwant apparaat niet een plaats gaat innemen in de dagelijkse praktijk van helpende, verzorgenden en verpleegkundigen en zeker niet in de laatste plaats voor cliënten. De techniek moet nog verfijnd worden, maar het is prima mogelijk om chips in schoenzolen te zetten die in drie dimensies de 'gait' (wandelgang) van de schoendrager bijhoudt en op bepaalde, voor onze minder goed ter bene medemens cruciale punten in die wandelgang direct kan waarschuwen middels een draadloze verbinding met een basisstation. Dergelijke techniek wordt ontwikkeld door collega studenten van het Saxion! Ik kan niet helpen te smullen van dit soort zaken! Het geeft nl voor mij zeer sterk de potentie aan van 'digitale domotica' in de zorg voor ouderen. Goed ontworpen techniek heeft ons op de maan gebracht en tot in de uithoeken van ons zonnestelsel, goed ontworpen techniek kan dezelfde 'giant leaps' voor 'the small stepping' maken!
Wat betreft het gebruik van ICT door ons als groep VGG aspiranten, kijk je om te beginnen op dit moment naar één van de resultaten; het blog.
In de vierkoppige groep 'extramuraal' waar ik deel van uitmaak, maken we veel gebruik van een gezamenlijk emailadres, dat als soort van prikbord gebruikt kan worden om tussentijdse resultaten van bijv verslagen en presentaties (zoals deze) aan elkaar door te spelen, als adres waarop docenten, stagebegeleiders en bloglezers hun reacties kwijt kunnen, en als centraal kanaal voor onderlinge berichten. Natuurlijk heeft ieder systeem iig kinderziekten en zo bleek dat bij gebruik door meerdere personen van het adres de boel wat onoverzichtelijk werd. Het betreft een hotmail adres, waarbij het niet mogelijk is om op één pc met twee Hotmail adressen tegelijk in te loggen. (als iemand hier een simpele oplossing voor weet, mail even...). Je verstuurt dan dus constant vanaf het 'vgg2007@live.com' adres naar datzelfde adres, met als resultaat dat het grote gros van de berichten dezelfde afzender kent en het dus niet zonder meer te herkennen is wie de mail heeft verstuurd. Bij veel opeenvolgende mailtjes kanh et daarnaast ook gauw onduidelijk worden wát er nu in al die digitale post te vinden is. Tijd voor een beetje systeem dus:
FTI.
From, To, Inhoud. Door van dit systeem gebruik te maken in het 'onderwerp' van de email, kunnen we nu met behoorlijk gemak vinden wat we zoeken in de snel groeiende hoeveelheid mailtjes en is op deze uiterst simpele manier een oplossing te vinden voor het probleem van overzichtelijkheid. Een simpel voorbeeld zou kunnen zijn: F: Bram T: Esther I: informatie over het weblog.
Grappig om te zien zijn ook de bijna Darwiniaanse verschijnselen zoals het weglaten van de 'F', die in sommige gevallen (bijv bij het versturen van één persoon aan 'Allen'), of de T: in het geval van versturen aan 'Allen'. Het zou zelfs systematisch af te spreken zijn om in een dergelijk geval alleen gebruik te maken van de 'I' en de praktijk het systeem te laten vormen. Opvallend is dat dan weer het Probleem van de Verandering om de hoek komt kijken, iedereen moet de afspraken bijhouden. In een snel evoluerend systeem kan dat problemen opleveren, maar laten we op z'n minst onverschrokken de 'macht' en de 'kracht' van deze, volgens de media grootst groeiende post in de uitgaven in de zorg(4), in de ouderenzorg onderkennen (denk daarbij ook aan debedlegerige, die dankzij een aangepaste PC met internet een sociaal netwerk beter in stand kan houden!). Wat er ook gebeurt, de PC komt van alle kanten op ons af en we kunnen maar beter zorgen dat we het ding weten te 'handelen'. Dan kan het een heel vernuftig 'kastje' zijn!
Bram
Noten:
1. http://home.hccnet.nl/a.d.reiling/html/rechtspraakindedigitaledelta.htm#noot2
2. http://nl.wikipedia.org/wiki/ENIAC
3. http://www.besite.nl/
4. Een kleine google greep:
http://www.ictzorg.com/home/id101-4610/zorg_belangrijke_oorzaak_groei_ict-sector.html
http://www.snellerbeter.nl/fileadmin/snellerbeter/documenten/rapporten/Zorg_voor_innovatie_-_Eindrapport_innovatie_en_ICT_in_de_zorg.pdf
http://www.rvz.net/data/download/Inzicht_in_e-health.pdf
Natuurlijk heeft iedere medaille een keerzijde. De vernieuwingen, die bergen potentie met zich mee brengen, zorgen ook voor grote problemen. Er zijn om te beginnen erg veel verschillende hardware standaarden op de markt, die niet allemaal evengoed samenwerken en hierover heen moet nog eens software worden geschreven die het allemaal bruikbaar maakt voor ons mensen. Een voormalig huisgenoot van me, één van de oprichters van 'BeSite'(3) en afgestudeerd Bedrijfskundig Informaticus heb ik onder het genot van damende boerenkool al eens horen beweren dat 80% van de computersystemen niet goed op elkaar aansluit.
Wel nu, dat is nogal een bewering en ik heb geen verdere data om deze te staven, maar met zo'n 10 jaar aan pc-interesse kan ik me er het nodige bij voorstellen! Linux, Unix, Mac, Windows Xp & Vista, BeOS, vele soorten programmeertalen en nog meer verschillende harde schijven, moederborden, processoren en RAM-geheugens. (Mocht dit je allemaal niets zeggen, hier is een pagina met wat basis begrippen over pc's). Eigenlijk niet iets om nu in een dijenkletsende stuip te trekken, maar toch...
Het moge duidelijk zijn dat, als de industrie zelf al bijna struikelt over de veelheid aan verschillende systemen en hun exponentiële groei, de gebruiker van goede huize moet komen. Helemáál als de pc steeds meer intrede doet in bijvoorbeeld de gezondheidszorg en zeer gevoelige informatie gaat bevatten. Hele teams moeten met hetzelfde programma werken, met vaak vele fijne en minder fijne kneepjes die ook het 'computeren' (wat, vanuit de engelse taal gezien een vreemd werkwoord is voor de bedoelde handeling) tot een vak apart maken. Natuurlijk groeien kinderen tegenwoordig van jongs af aan op met hun Rekenkrachtige kameraden, maar zelfs een jong iemand als ik (25) kan me de intrede van de eerste pc op de basisschool herinneren. En ik zat toen in groep 7! Zo summier als toen de aanwezigheid van de pc was in mijn leven, zo oneindig ondenkbaar lijkt deze zich nu te hebben genesteld in de westerse wereld. Dat geeft wat te denken voor de vele levenswijzen die achter de krengen moeten kruipen om de dagelijkse rapportage in te kloppen op het 'toetsenbord', een stuk machinerie dat in vele aspecten nog doet denken aan de aloude 'typmasjien', zei het dat het karakteristieke geratel is vervangen door doffe plastieken geluiden, uit een tot oprolbaar exemplaar te vermaken ding.
Ik denk dat we absoluut niet moeten verzaken om de opmars van de PC te herkennen in de ouderenzorg. Ik acht het ondenkbaar dat binnen vijf jaar de PC, of een aanverwant apparaat niet een plaats gaat innemen in de dagelijkse praktijk van helpende, verzorgenden en verpleegkundigen en zeker niet in de laatste plaats voor cliënten. De techniek moet nog verfijnd worden, maar het is prima mogelijk om chips in schoenzolen te zetten die in drie dimensies de 'gait' (wandelgang) van de schoendrager bijhoudt en op bepaalde, voor onze minder goed ter bene medemens cruciale punten in die wandelgang direct kan waarschuwen middels een draadloze verbinding met een basisstation. Dergelijke techniek wordt ontwikkeld door collega studenten van het Saxion! Ik kan niet helpen te smullen van dit soort zaken! Het geeft nl voor mij zeer sterk de potentie aan van 'digitale domotica' in de zorg voor ouderen. Goed ontworpen techniek heeft ons op de maan gebracht en tot in de uithoeken van ons zonnestelsel, goed ontworpen techniek kan dezelfde 'giant leaps' voor 'the small stepping' maken!
Wat betreft het gebruik van ICT door ons als groep VGG aspiranten, kijk je om te beginnen op dit moment naar één van de resultaten; het blog.
In de vierkoppige groep 'extramuraal' waar ik deel van uitmaak, maken we veel gebruik van een gezamenlijk emailadres, dat als soort van prikbord gebruikt kan worden om tussentijdse resultaten van bijv verslagen en presentaties (zoals deze) aan elkaar door te spelen, als adres waarop docenten, stagebegeleiders en bloglezers hun reacties kwijt kunnen, en als centraal kanaal voor onderlinge berichten. Natuurlijk heeft ieder systeem iig kinderziekten en zo bleek dat bij gebruik door meerdere personen van het adres de boel wat onoverzichtelijk werd. Het betreft een hotmail adres, waarbij het niet mogelijk is om op één pc met twee Hotmail adressen tegelijk in te loggen. (als iemand hier een simpele oplossing voor weet, mail even...). Je verstuurt dan dus constant vanaf het 'vgg2007@live.com' adres naar datzelfde adres, met als resultaat dat het grote gros van de berichten dezelfde afzender kent en het dus niet zonder meer te herkennen is wie de mail heeft verstuurd. Bij veel opeenvolgende mailtjes kanh et daarnaast ook gauw onduidelijk worden wát er nu in al die digitale post te vinden is. Tijd voor een beetje systeem dus:
FTI.
From, To, Inhoud. Door van dit systeem gebruik te maken in het 'onderwerp' van de email, kunnen we nu met behoorlijk gemak vinden wat we zoeken in de snel groeiende hoeveelheid mailtjes en is op deze uiterst simpele manier een oplossing te vinden voor het probleem van overzichtelijkheid. Een simpel voorbeeld zou kunnen zijn: F: Bram T: Esther I: informatie over het weblog.
Grappig om te zien zijn ook de bijna Darwiniaanse verschijnselen zoals het weglaten van de 'F', die in sommige gevallen (bijv bij het versturen van één persoon aan 'Allen'), of de T: in het geval van versturen aan 'Allen'. Het zou zelfs systematisch af te spreken zijn om in een dergelijk geval alleen gebruik te maken van de 'I' en de praktijk het systeem te laten vormen. Opvallend is dat dan weer het Probleem van de Verandering om de hoek komt kijken, iedereen moet de afspraken bijhouden. In een snel evoluerend systeem kan dat problemen opleveren, maar laten we op z'n minst onverschrokken de 'macht' en de 'kracht' van deze, volgens de media grootst groeiende post in de uitgaven in de zorg(4), in de ouderenzorg onderkennen (denk daarbij ook aan debedlegerige, die dankzij een aangepaste PC met internet een sociaal netwerk beter in stand kan houden!). Wat er ook gebeurt, de PC komt van alle kanten op ons af en we kunnen maar beter zorgen dat we het ding weten te 'handelen'. Dan kan het een heel vernuftig 'kastje' zijn!
Bram
Noten:
1. http://home.hccnet.nl/a.d.reiling/html/rechtspraakindedigitaledelta.htm#noot2
2. http://nl.wikipedia.org/wiki/ENIAC
3. http://www.besite.nl/
4. Een kleine google greep:
http://www.ictzorg.com/home/id101-4610/zorg_belangrijke_oorzaak_groei_ict-sector.html
http://www.snellerbeter.nl/fileadmin/snellerbeter/documenten/rapporten/Zorg_voor_innovatie_-_Eindrapport_innovatie_en_ICT_in_de_zorg.pdf
http://www.rvz.net/data/download/Inzicht_in_e-health.pdf
Ars GeriatriCare: weblog over de ouderenzorg en meer